Από την πρώτη κιόλας ιστορικά καταγεγραμμένη απόδειξη ,αυτήν της χρήσης του νερού από τον Ιπποκράτη για τους ασθενείς του , το νερό εθεωρείτο ότι προάγει την αποθεραπεία και γι’ αυτό το χρησιμοποιούσαν ευρέως στην διαχείριση ασθενειών.Η μεστή, πλέον, σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία στην υδροθεραπεία επιβεβαιώνει το ιστορικά αναγνωρίσιμο από αρχαιοτάτων χρόνων θεραπευτικό πλεονέκτημα του νερού.Ήδη σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο εξελίσσεται ουσιαστικά μια “αναγέννηση” της παράδοσης αυτής σε σύγχρονες επιστημονικές βάσεις.
Όταν το ανθρώπινο σώμα εμβυθίζεται στο νερό προκαλούνται προσαρμογές στα οργανικά του συστήματα που επιφέρουν θεραπευτικά αποτελέσματα σε ποικίλα προβλήματα αποκατάστασης. Η σύγχρονη υδροθεραπεία εφαρμόζεται σε νευρολογικά, μυο-σκελετικά, νευρομυϊκά, αναπτυξιακά και καρδιο-αναπνευστικά περιστατικά με αποδεδειγμένη κλινική επιτυχία.
Η εφαρμογή της σύγχρονης υδροθεραπείας στο πλαίσιο της αποκατάστασης αποτελεί μία από τις ειδικότητες της διεπιστημονικής ομάδας αποκατάστασης και πραγματοποιείται σε θεραπευτικές πισίνες σε θερμοκρασία νερού από 32 – 34 βαθμούς Κελσίου με κατάλληλες συνθήκες αέρα (45 – 50% υγρασία). Το πρόγραμμα υδροθεραπείας διαμορφώνεται από κατάλληλα εκπαιδευμένο και καταρτισμένο θεραπευτή και είναι βασισμένο στις ανάγκες του ασθενούς.
Ο ασθενής μπορεί να ευεργετηθεί από τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού από τα πρώτα κιόλας στάδια αποκατάστασης όντας σε μονάδα αυξημένης φροντίδας (ΜΑΦ) μέχρι και τα τελευταία στάδια αποκατάστασης. Η καθήλωση στο κρεβάτι του πόνου, η δυσχέρεια της κίνησης και η ολοκληρωτική άφεση του ασθενούς στη βαρύτητα βρίσκει άριστο μέσο πρώιμης κινητοποίησης το νερό μέσω της άνωσης. Σύμφωνα με μελέτες το υδάτινο περιβάλλον προσφέρει ανακούφιση από το πόνο και τους σπασμούς, προάγει το αίσθημα της χαλάρωσης και της ευεξίας, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και το έργο της αναπνοής.
Η σύγχρονη υδροθεραπεία που βασίζεται στις αρχές της διεθνούς ταξινόμησης της λειτουργικότητας, της υγείας και της αναπηρίας(ICF), βελτιώνει τον ασθενή σε επίπεδο συμμετοχής, δραστηριότητας και λειτουργικότητας. Η νοητική προσαρμογή του ασθενούς στο νερό, η σταδιακή αυτονόμησή του, η αύξηση της κινητικότητάς του σε ασφαλές περιβάλλον και η μικρή φυσική υποστήριξη για την ενεργοποίηση των μυών του είναι μερικές από τις απαντήσεις στο ερώτημα «γιατί θεραπεία στο νερό;».
Η υδροθεραπεία αποτελεί πλέον βασικό μέρος της διεπιστημονικής παρέμβασης στην αποκατάσταση και μέσο πρόγνωσης της πορείας του ασθενούς. Οι θεραπευτικές μέθοδοι που εφαρμόζονται είναι η WaterSpecificTherapy, η Bad Ragaz Ring method, η Clinical AiChi, η Clinical Watsu, η Obstacle course, η Aqua T relax, η Aqua Fitness, η Ηubbard therapy, η Feldenkrais, η Alexander, η Functional Training, η Jahara.
Το νερό αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο και περιβάλλον από το οποίο λαμβάνουμε μέχρι σήμερα ελπιδοφόρα ερευνητικά και κλινικά αποτελέσματα. Η θεραπεία μέσω του νερού αποτελεί ΠΡΟΛΗΨΗ και ΙΑΣΗ.
Ευθυμία Βαγενά
Κλινική Εργοφυσιολόγος MSc
Aquatic Therapy Specialist, IATF Assistant Lecturer Water Specific Therapy
